3-metrowy wodny stwór odkryty w Niemczech. Potwór z Loch Ness isstnieje

Ta szyja wskazuje na plezjozaury, czyli mezozoiczne morskie zwierzęta o dość nietypowej budowie. Miały obłe ciała z kończynami przekształconymi w płetwy i krótkim ogonem, więc były zwierzętami całkowicie dostosowanymi do życia w morzach i oceanach. Miały również nieproporcjonalnie długą szyję, którą mogły np. atakować ławice ryb i głowonogów ze sporej odległości czy głębokości.

Historia powstania plezjozaurów sięga triasu. Wyewoluowały tak jak dinozaury czy morskie zwierzęta takie jak ichtiozaury w czasie triasowych zmian zachodzących na całej Ziemi. Co znaczy, że we wczesnej jurze były już grupą całkiem rozwiniętą, aczkolwiek jeszcze nie w pełni.

Zwierzę z Niemiec wygląd tak jak potwór z Loch Ness

Plesionectes to właśnie plezjozaur z epoki wczesnej jury, czyli sprzed 184 do 175 milionów lat. Był spory i już widać u niego, jak sporą część ciała zajmuje szyja. To połowa całej długości. To duże zwierzę jednak i tak nie mogło się równać z największymi plezjozaurami późniejszych epok.

Szczątki tego zwierzęcia zostały wykopane w Holzmaden już w 1978 r., po czym przeniesiono je do Muzeum Historii Naturalnej w Stuttgarcie. Nigdy wcześniej nie zostały dobrze zbadane. Dopiero teraz się udało. Jak czytamy w czasopiśmie „Peerj Life & Environment”, kości należą do nieznanego wcześniej gatunku Plesionectes longicollum, czyli „prawie pływaka o długiej szyi”. Zwierzę to niebywale wręcz przypomina potwora z Loch Ness.

Czy zatem szkockie legendy mają korzenie w szczątkach takich zwierząt jak niemiecki plezjonekt, spotykanych na terenie Europy? Faktem jest, że pozwala stwierdzić, iż potwór z Loch Ness to nie fikcja. Takie zwierzęta istniały na terenie Europy i pływały w tutejszych morzach.

Plezjozaur przeleżał wiele lat w archiwum muzealnym

W komunikacje prasowym niemiecki paleontolog Sven Sachs pisze o tym, że istotnie plezjonekt był przez lata niedostrzeżony i dopiero teraz został w pełni zidentyfikowany jako wczesnojurajski plezjozaur. „Okaz to niemal kompletny szkielet, w którym zachowały się nawet szczątki skamieniałej tkanki miękkiej. Pierwotnie został wydobyty w 1978 roku w kamieniołomie w Holzmaden w południowo-zachodnich Niemczech, ale jego unikalne cechy anatomiczne zostały w pełni rozpoznane dopiero teraz dzięki kompleksowej analizie naukowej” – czytamy w tym oświadczeniu.

A dodajmy, że poza Svenem Sachsem nad znaleziskiem pracował też polski specjalista, dr Daniel Madzia z Polskiej Akademii Nauk. „To odkrycie stanowi kolejny element układanki ewolucji ekosystemów morskich w ważnym okresie w historii Ziemi” – wyjaśnia w komunikacie dr Daniel Madzia. – „Okres, w którym żyło to zwierzę, charakteryzował się znaczącymi zmianami środowiskowymi, w tym poważnym brakiem tlenu w oceanach, co wpłynęło na życie morskie na całym świecie”.

To już szósty plezjozaur odkryty w tej części Niemiec, co pokazuje jak bogate było życie morskie jurajskiej Europy. Zwierzę miało 3,2 metra długości, z czego szyja to 1,25 m.