Świadczenie uzupełniające dla niesamodzielnych. Czym jest?
Świadczenie uzupełniające w wysokości maksymalnie 500 zł miesięcznie to forma wsparcia finansowego dla osób, które są całkowicie niezdolne do samodzielnej egzystencji. Nie jest to jednak klasyczne „500 plus” znane z programu dla rodzin z dziećmi. To oddzielne świadczenie skierowane do osób dorosłych, często starszych lub przewlekle chorych, które wymagają stałej pomocy innych.
Wypłacane jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i ma na celu częściowe pokrycie kosztów związanych z opieką i codziennym funkcjonowaniem.
500 plus dla niesamodzielnych. Kto może się o nie starać?
O 500 plus dla niesamodzielnych mogą się starać obywatele polscy, którzy ukończyli 18. rok życia i nie są zdolni do egzystencji bez wsparcia innych osób. Niezdolność do samodzielnego życia powinna być potwierdzona orzeczeniem wydawanym przez ZUS na podstawie opinii lekarza orzecznika. O świadczenie mogą wnioskować osoby, które nie mają wsparcia finansowego ze strony państwa lub mają wyjątkowo niskie.
Na pieniądze nie mają co liczyć osoby, które odbywają karę pozbawienia wolności lub które przebywają na stałe poza Polską i tam korzystają ze świadczeń publicznych.
Jak złożyć wniosek? Zbierz te dokumenty
Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji nie jest przyznawane automatycznie. Wniosek o pieniądze można złożyć osobiście w ZUS, przez internet (np. Platformę Usług Elektronicznych ZUS) lub przesłać pocztą. Konieczne jest dołączenie:
-
orzeczenia lekarskiego (jeśli nie zostało już wcześniej wydane przez ZUS);
-
w razie braku orzeczenia, wypełniony przez lekarza rodzinnego formularz OL-9, plus dokumentację medyczną chorób;
-
ewentualne posiadane orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
W przypadku dołączenia do wniosku formularza OL-9 warto pamiętać, że musi być on wypełniony co najmniej miesiąc przed składaniem wniosku.
500 plus dla niesamodzielnych. Nie każdy dostanie pełną kwotę
Mimo swej potocznej nazwy świadczenie dla niesamodzielnych nie zawsze wynosi 500 zł. Pełną kwotę otrzymają tylko osoby, które otrzymują renty i emerytury w wysokości nieprzekraczającej 2052,39 zł. Jeśli osoba ubiegająca się o pomoc ma już np. 2300 zł brutto z emerytury i dodatków, to świadczenie uzupełniające wyniesie 252,39 zł, czyli dokładnie tyle, by suma świadczeń osiągnęła maksymalny próg 2552,39 zł. Po przekroczeniu tej kwoty pieniądze nie zostaną przyznane.
ZUS każdorazowo przeprowadza indywidualną analizę sytuacji zdrowotnej i finansowej wnioskodawcy. W przypadku odmowy możliwe jest złożenie odwołania od decyzji.