Dudek przeżywa swój renesans w Polsce. Jest coraz liczniejszy

– Nazwa „dudek” wzięła się od dudnienia tego ptaka. Podobnie zresztą jak łacińska nazwa Upupa – mówi Bartosz Smyk, ornitolog z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Niegdyś te charakterystyczne dźwięki wydawane przez dudki mało kto słyszał, bo ptaki były bardzo rzadkie. Teraz ten kolorowy ptak – tak bardzo charakterystyczny dla polskiej wsi – właśnie przeżywa swój renesans.

Jak tłumaczy Bartosz Smyk, pod koniec XX wieku dudek przeżył załamanie liczebności i stał się w niektórych regionach Polski bardzo rzadki. – Pochodzę z Dolnego Śląska i gdy tam po 10 latach przerwy zauważyłem dudka, to było coś. Bardzo się z tego ucieszyłem – zaznacza.

Klimat zaczyna być po stronie dudka

Dudkowemu odrodzeniu sprzyja zmiana klimatu. To kolejny ptasi beneficjent tego zjawiska podobnie jak ciepłolubna żołna. Dudki pojawiają się na terenach, na których kiedyś występowały nielicznie np.na północy kraju czy na północnym-wschodzie. Wzrost liczebności odzwierciedlają dane z Monitoringu pospolitych ptaków lęgowych. Widać na nim, że krzywa populacyjna dudka pnie się w górę.

Fotograf przyrody Paweł Świątkiewicz z dudkiem spotkał się wiele razy. Ptak jest wdzięcznym obiektem fotografii nie tylko z powodu charakterystycznego pióropusza na głowie. To gatunek, który lubi przebywać blisko człowieka.

– Widziałem go na wierzbie 6 metrów od okna kuchni mojego znajomego, gdzie siedzieliśmy przy stole. Rozstawiłem sprzęt i pijąc kawę, robiłem zdjęcia dudków karmiących młode Taki dziwny gniazduje blisko ludzi – opowiada.

Gniazdo dudka może być w starej wersalce

Dudek potrafi zakładać gniazdo w naprawdę zaskakujących miejscach. Paweł Świątkiewicz wymienia: – W starej wersalce, na wysypisku śmieci, w stercie eternitu.

Ptak szuka smakołyków. Przysmakiem dudków są turkucie podjadki. To właśnie nie polują na łąkach i pastwiskach. – Dudek ma chyba jakiś dodatkowy zmysł pozwalający znaleźć turkucia – przyznaje Paweł Świątkiewicz.

Młode dudki, choć często lęgną się w gniazdach położonych nisko nad ziemią, skutecznie potrafią się bronić przed drapieżnikami. – Strzelają w intruza odchodami, dzięki czemu wielkich strat w lęgach nie ma – wyjaśnia Bartosz Smyk.

Wygląda na to, że w kolejnych latach będzie nam dudków przybywać. Jest zatem nadzieja, że polska wieś odzyska już na stałe swojego charakterystycznego mieszkańca.