-
W Polsce pojawił się inwazyjny gatunek chrząszcza, dumek jałowcowy, który zagraża roślinom ozdobnym.
-
Chrząszcz ten atakuje cyprysy, tuje i jałowce, doprowadzając do ich obumierania.
-
Szybka diagnoza i skuteczne metody zwalczania są kluczowe w ochronie zieleni miejskiej.
- Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Interii
Dumek jałowcowy. Nowy inwazyjny gatunek
Dumek jałowcowy Lamprodila festiva to chrząszcz z rodziny bogatkowatychBuprestidae. Charakteryzuje się metalicznie zieloną powierzchnią ciała z niebieskimi plamkami na przedpleczu i pokrywach skrzydłowych. Dumek stanowi istotne zagrożenie dla roślin z rodziny cyprysowatych. Jego larwy rozwijają się w korze i drewnie żywicieli takich jak tuje, cyprysy i jałowce. Inwazyjny chrząszcz atakuje zarówno zdrowe, jak i osłabione rośliny. Najchętniej wybiera te rosnące od strony południowej i o przerzedzonej koronie, np. w wyniku cięć.
Jego żerowanie prowadzi do uszkodzeń tkanek przewodzących i często skutkuje zamieraniem całych roślin. Do charakterystycznych oznak obecności dumka jałowcowego należą:
-
żółknięcie igieł;
-
obumieranie pojedynczych pędów;
-
obecność krętych chodników larwalnych pod korą;
-
otwory wylotowe chrząszczy o długości ok. 4-5 mm.
Pierwotny zasięg występowania dumka obejmuje regiony Europy Południowej, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Obecnie jego obecność stwierdzono również w Czechach, Niemczech, na Słowacji i Węgrzech. W Polsce po raz pierwszy odnotowano ten gatunek w 2019 r. na terenie Opola. Szczególnie intensywnie rozwija się na terenach zurbanizowanych, gdzie występuje duża liczba potencjalnych roślin żywicielskich i korzystne warunki termiczne.
Metody zwalczania dumka jałowcowego
Ochrona roślin przed dumkiem jałowcowym opiera się na monitoringu i szybkim działaniu interwencyjnym. Należy regularnie kontrolować rośliny z rodziny cyprysowatych i reagować na pierwsze symptomy obecności dumka – w szczególności więdnięcie pędów, przebarwienia igieł i obecność otworów na korze. Zainfekowane fragmenty należy usuwać i utylizować poprzez spalenie. Zabieg ten ogranicza rozprzestrzenianie się larw i kolejnych pokoleń owada. Jednak należy go przeprowadzić przed początkiem maja, zanim chrząszcze opuszczą zaatakowane drzewa.
Można zastosować także środki ochrony roślin, zawierające m.in. pyretroidy. Należy używać ich zgodnie z zaleceniami producenta tak, aby zminimalizować negatywny wpływ na środowisko.
Warto wspierać także obecność naturalnych wrogów chrząszcza. Ptaki owadożerne, zwłaszcza dzięcioły, mogą skutecznie ograniczać liczebność żerujących larw. W walce z inwazyjnym chrząszczem mogą także pomóc niektóre błonkówki pasożytnicze z rodziny gąsienicznikowatych Ichneumonidae. Te niepozorne owady potrafią ograniczać populację chrząszczy poprzez składanie jaj w ich ciałach. Zatem instalacja budek lęgowychtypu B, rezygnacja z nadmiaru pestycydów i utrzymanie bioróżnorodności w ogrodzie mogą wspierać naturalną kontrolę populacji tego inwazyjnego szkodnika.
