-
Jane Goodall zrewolucjonizowała badania nad szympansami, odkrywając ich umiejętność używania narzędzi i skomplikowane struktury społeczne.
-
Nikt na świecie nie poświęcił tyle czasu na poznanie i ochronę szympansów, jak ona, tworząc ośrodki rehabilitacyjne oraz projekty ochrony środowiska.
-
Badaczka zmarła w wieku 91 lat, pozostawiając po sobie ogromny wpływ na naukę, ochronę przyrody i postrzeganie zwierząt.
-
Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej serwisu
„Z wielkim smutkiem Instytut Jane Goodall potwierdził śmierć założycielki tego instytutu dr Jane Goodall, która zmarła w wieku 91 lat we śnie w Los Angeles, podczas swojej trasy wykładowej w Stanach Zjednoczonych” – czytamy na profilu badaczki na Instagramie. Jane Goodall była absolutną legendą badań przyrodniczych i prymatologii, czyli nauki zajmującej się małpami. Nikt na świecie nie wiedział tyle o szympansach, nie znał ich tak dobrze. Brytyjka była opoką ich poznawania i ochrony w Afryce.
„Życie i praca dr Goodall nie tylko odcisnęły niezatarte piętno na naszym rozumieniu szympansów i innych gatunków, ale także środowisk, które wszyscy dzielimy” – czytamy w oświadczeniu i nie ma w tym cienia przesady. Jane Goodall przeniosła badania nad szympansami i naszą wiedzę o naszych najbliższych krewnych na zupełne inny poziom.
Miała ledwie 23 lata, gdy przeprowadziła się do Kenii, aby tam badań małpy zajmujące ją bez reszty. Pracowała z paleontologiem Louisem Leakeyem, który szukał w Kenii przodków człowieka. Ona jednak interesowała się żyjącymi współcześnie małpami, a jej uwagę przykuwały szympansy. Tak jak Dian Fossey w Zairze badała goryle, tak Jane Goodall stała się światową specjalistką od szympansów. W 1960 r. Brytyjka osiadła w Parku Narodowym Gombe Stream w Tanzanii, aby badać szympansy i rozpoczęła karierę, która zrewolucjonizowała prymatologię.
Jane Goodall zmieniła naszą wiedzę o małpach
Wszystko, co wiemy o szympansach to w zasadzie jej dzieło. To, że mają rozbudowane struktury społeczne. To, że używają narzędzi. To, że odczuwają radość, smutek, żałobę jak ludzie. To, że wymieniają się uściskami, poklepywaniami i podobnymi zachowaniami. To ona pierwsza zaobserwowała w Tanzanii szympansy wkładające wcześniej zmodyfikowane i przygotowane patyki do gniazd mrówek i termitów, by wyciągnąć z nich owady, a zatem stosujące narzędzia. W latach 1974-1978 opisała także tzw. wojnę czteroletnią, czyli walkę dwóch klanów szympansów w górach Kigoma w Tanzanii. Odkryła, że małpy te są zdolne do polowania na innych, mniejszych przedstawicieli naczelnych jak gerezy i że robią to regularnie nie tylko po to, by zdobyć mięso, ale także by wzmocnić więzy społeczne grupy.
Jak sama mówiła: „Gdy przed laty zaczęłam w kontekście szympansów stosować określenia takie jak „narzędzia, dzieciństwo, motywacja”, spotykała mnie krytyka. Dzisiaj wiemy, że są adekwatne”.
Jej poświęcenie dla szympansów oznaczało także ich ochronę w obliczu wielu zagrożeń, jakie wiszą nad tymi małpami w Afryce. W 1992 r. założyła Ośrodek Rehabilitacji Szympansów Tchimpounga dla małp w Kongu (tym Kongu ze stolica w Brazzavillle), wcielała też w życie projekt zalesiania brzegów Jeziora Tanganika w Tanzanii, aby stworzyć szympansom warunki do życia. Pod koniec życia współpracowała nawet z NASA, by wykorzystać zdjęcia satelitarne do oznaczania i ratowania siedlisk szympansów w Dorzeczu Konga i Afryce Zachodniej.
Magazyn „Time” uznał Goodall za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie w 2019 r.