Z muflonami w Europie było tak: zostały przywleczone do różnych krajów, w tym Polski z Sardynii i Korsyki, a reliktowe populacje, które sprowadzono na te wyspy, pojawiły się tam jeszcze w starożytności.
Zwierzęta zostały wprowadzone z regionów, w których występowały pierwotnie, czyli z Bliskiego Wschodu, Azji Mniejszej, wschodniego Iranu. Dla całej Europy muflon był więc gatunkiem obcym, introdukowanym.
Polowanie na zakrzywione rogi
Muflony do Polski sprowadzono w XVIII w. Głównym celem było łowiectwo. Ta historia jest niemal identyczna jak w przypadku bażanta, którego do Polski sprowadzono wyłącznie w celach łowieckich.
Informacje na temat wprowadzenia bażanta do Polski pochodzą z XVI w. Natomiast w XIX w. nastąpił wyraźny rozwój hodowli wolierowych ptaków na terenie kraju. W latach 50. zaczęły powstawać ośrodki hodowli (bażantarnie), a ptaki przenoszono na obszary, na których nigdy wcześniej nie występowały.
Podobnie daniele wprowadzono w miejsca, w których ich dotąd nie było. Oczywiście zwierząt celowo sprowadzonych do Europy mamy jeszcze więcej: to m.in. norka amerykańska, piżmak, jenot azjatycki i inne. Po co się pojawiły w miejscach, które nie są dla nich rodzime? Głównie dla zysku.
Podobnie jak w przypadku bażanta, rozwój hodowli muflonów w europejskich łowiskach rozpoczął się na większą skalę w XIX w. Pojawiły się wtedy u naszych sąsiadów w Czechach, na Słowacji i w Niemczech. W Polsce muflony zaczęto wypuszczać na wolność na samym początku XX w. Pojawiły się w Sudetach, potem w centralnej Polsce, w latach 50. wypuszczono zwierzęta Górach Świętokrzyskich.
Polowania na górską owcę
Muflon introdukowany w Europie żyje obecnie na terenach górskich jak kozice. Upodobał sobie suche zbocza, co stanowiło dla niego niebezpieczeństwo ze strony ludzi ze strzelbami. Dlatego były potrzebne programy ochrony, a przynajmniej zakaz polowań.
Na wyspach, gdzie owce sprowadzono najpierw (czyli np. na Korsyce) w 1953 r. zakazano polowania na muflony, na Sardynii dopiero w 2015 r.
Muflony stały się częścią fauny Polski. Obecnie rejony ich występowania to Karkonosze, Masyw Śnieżnika, Góry Wałbrzyskie, Góry Sowie, Góry Bardzkie. Zwierzęta pojawiały się też na Podkarpaciu i w Beskidzie Śląskim, a nawet niewielkie stado obserwowano w gminie Trzebinia niedaleko Krakowa.
Główne areały występowania muflona europejskiego znajdują się dziś w Czechach, Niemczech, na Węgrzech i w Austrii. Większe populacje nadal istnieją we Francji, Słowacji, Serbii, Chorwacji i Bułgarii.
Muflon jest gatunkiem łownym w Polsce. Na tryki polować wolno od 1 października do końca lutego, natomiast na owce i jagnięta od 1 października do 15 stycznia. Koła łowieckie mówią wprost: muflony wyróżnia „atrakcyjność łowiecka”.
Przyrodnicy są odmiennego zdania. Popularne wśród miłośników strzelania do zwierząt jest tzw. trophy hunting, czyli polowanie na dzikie zwierzęta dla sportu, a nie dla pożywienia.
