Niejednokrotnie wskazuje się na podobieństwo ludzi i szympansów. Od zachowania, poczucia rytmu po… mowę. Nowe badanie, w ramach którego naukowcy przyjrzeli się starym nagraniom szympansów, może zmienić nasze postrzeganie naszych najbliższych krewnych. Wideo, na którym szympansy powtarzają słowo „mama” sugerują, że mózgi tych małp mogą być zdolne do przetwarzania mowy. Jednak nie we wszystkim jesteśmy podobni do małp.
Nowe badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Communications. Ujawniło ono niewielką różnicę genetyczną w białku odpornościowym zwanym ligandem Fas (FasL) między ludźmi a naczelnymi. Mutacja genetyczna sprawia, że białko FasL jest podatne na dezaktywację przez plazminę, enzym związany z nowotworami. Ta podatność wydaje się być unikalna dla ludzi i nie występuje u naczelnych – szympansów.
FasL to białko komórek układu odpornościowego, które wywołuje śmierć komórki zwaną apoptozą. Aktywowane komórki układu odpornościowego, w tym komórki CAR-T wytworzone w układzie odpornościowym pacjenta, wykorzystują apoptozę do zabijania komórek nowotworowych.
Można się zastanawiać jak ma się to badanie nowotworów u ludzi do szympansów? Wskazuje na bardzo istotne zjawiska.
Co ciekawe – jak twierdzą naukowcy, „ewolucyjna mutacja w genie FasL mogła przyczynić się do większego rozmiaru mózgu u ludzi.” Jednak „w kontekście raka był to niekorzystny kompromis.”
Ludzie mają znacznie wyższy wskaźnik zachorowań na raka niż szympansy i inne naczelne
Rak dezaktywowany przez białko
Plazmina to enzym proteazy. Jego poziom często wzrasta w przypadku agresywnych nowotworów litych, takich jak potrójnie ujemny rak piersi, rak jelita grubego czy rak jajników.
Zespół naukowców z UC Davis odkrył, że w ludzkich genach pojedyncza ewolucyjna zmiana aminokwasu – seryna zamiast proliny w pozycji 153 – sprawia, że wspomniane wcześniej białko FasL jest bardziej podatne na dezaktywację właśnie przez plazminę. Odkrycia mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego terapie oparte na CAR-T i limfocytach T mogą być skuteczne w leczeniu nowotworów krwi, a często zawodzą w przypadku guzów litych. Nowotwory krwi często nie potrzebują plazminy do tworzenia przerzutów, podczas gdy nowotwory takie jak rak jajnika w dużym stopniu wykorzystują plazminę do rozprzestrzeniania się nowotworu.
Immunoterapia uratuje nas przed rakiem?
Łącząc obecne metody leczenia z inhibitorami plazminy lub specjalnie zaprojektowanymi przeciwciałami chroniącymi FasL, naukowcy mogą wzmocnić odpowiedź immunologiczną u pacjentów z nowotworami.
„Jest wiele, czego nie wiemy i czego wciąż możemy się nauczyć od naczelnych i zastosować w celu udoskonalenia immunoterapii nowotworów u ludzi” – powiedział Tushir-Singh.
