Fałszywa czarna wdowa podbija świat. Jest już w kolejnym państwie

Mówimy bowiem o groźnym drapieżniku, przynajmniej dla miejscowych bezkręgowców. Fałszywa czarna wdowa nie jest tak jadowita jak jej krewniaczki z rodziny omatnikowatych, ale poluje skutecznie w miejscowych mikroświatach. Pająk ten buduje trójwymiarowe, dość chaotyczne sieci naziemne, z których jednak ofiarom nie tak łatwo się wyplątać. To są najczęściej drobne owady, ale pająk zjada ich sporo.

Na dodatek lubi mieszkać blisko ludzkich domów i w samych budynkach. Ten gatunek o łacińskiej nazwie Steatoda grossa spotykany jest w szopach, piwnicach, na strychach i spiżarniach, w tego typu zakamarkach domostw, gdzie może chwytać muchy, karaczany, chrząszcze itp. W swej ojczyźnie, którą są rozległe tereny Eurazji, ten pająk jest w ogromnej mierze synantropijny, czyli żyje z człowiekiem.

Fałszywa czarna wdowa rozprzestrzeniła się po świecie

I człowiek rozwleka go po świecie. Steatoda grossa dotarła już bowiem w wiele nowych miejsc i to niekiedy dość odległych, takich jak kraje Maghrebu w północnej Afryce, obie Ameryki i Hawaje. Teraz pająk osiedlił się w Nowej Zelandii.

Radio New Zealand alarmuje w ten sprawie i nazywa ten gatunek „jednym z najbardziej inwazyjnych pająków świata”. Inwazja w Nowej Zelandii postępuje bowiem bardzo szybko. Zwierzę po raz pierwszy zaobserwowano w zeszłym roku w Porirua niedaleko Wellington i cieśniny oddzielającej Wyspę Północną i Południową. Od tamtej pory był widziany także w Christchurch, Nelson, Waikato i Northland. A zatem mamy potwierdzenie – Steatoda grossa jest już osiadła na nowym terenie. Zasiedla chętnie ogrody, których w Nowej Zelandii jest sporo, lubi też szklarnie.

Samego pająka nie ma powodu się bać. Owszem, to gatunek blisko spokrewniony z czarnymi wdowami i innymi omatnikowatymi. Ta rodzina słynie z przedstawicieli o bardzo silnym jadzie mimo niedużych rozmiarów, ale są tu też zwierzęta niezbyt groźne. Do takich należy właśnie fałszywa czarna wdowa Steatoda grossa, a także często spotykany w naszych piwnicach zyzuś tłuścioch. Chociaż więc fałszywej czarnej wdowy nie należy mylić z klasycznymi czarnymi wdowami, to jednak jad tego pająka może substancje powodujące wtórne zakażenia bakteryjne, odporne na antybiotyki.

Nowy pająk zagraża faunie Nowej Zelandii

Zmartwieniem Nowozelandczyków jest jednak jeszcze co innego. To obcy gatunek i skutki jego obecności w tak izolowanym państwie trudno przewidzieć, ale raczej nie będą dobre. Nowa Zelandia dba o to, by nie wprowadzać do swojego ekosystemu obcych gatunków. Temu służą bardzo drobiazgowe kontrole graniczne, kwarantanny i wiele akcji, także brutalnych jak „Predator Free 2050”, która ma wyeliminować do 2050 roku kluczowe gatunki inwazyjne w kraju. Te, które zagrażają rodzimej faunie.

A Nowa Zelandia ma unikalną, rodzimą faunę także wśród pająków. Miejscowym reprezentantem rodziny omatnikowatyych jest katipo – podobny do czarnej wdowy, o czerwonym grzbiecie. To zwierzę ginące i obecność takich intruzów jak Steatoda grossa może na niego fatalnie wpłynąć.