Humbaki pojawiły się u europejskich brzegów. Naukowcy rozkładają ręce

Humbak, inaczej długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae) to gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych w podrzędzie fiszbinowców. Dorosłe osobniki osiągają 14-17 m długości i 30-45 ton masy. Wyróżniają się specyficzną budową – długimi, przypominającymi skrzydła płetwami piersiowymi oraz pokrytą guzkami głową. Humbaki są znane z wydawania wyjątkowych pieśni – niskich złożonych dźwięków, słyszalnych na przestrzeni setek km, trwających około 10-25 minut. Można je spotkać właściwie we wszystkich morzach i wodach oceanicznych, prócz tych skrajnie arktycznych.

Humbaki wróciły do Wielkiej Brytanii na dobre?

Tylko na początku tego roku w okolicach leżącego archipelagu Scilly odnotowano aż 17 przypadków zaobserwowania humbaków. Znalazł się tam również osobnik, który wraca tam regularnie i jest znany naukowcom. Co ciekawe jednak, humbaki zostały zaobserwowane też we wschodniej części kanału La Manche, niedaleko wybrzeża hrabstw Kent i East Sussex. Obserwacje obok miast Deal oraz oddalonego o 130 km Eastbourne miały miejsce w ciągu godziny, a to oznacza, że znajdowały się tam co najmniej dwa ssaki.

Zazwyczaj humbaki krążą wokół zachodniej Wielkiej Brytanii, ale jak wynika z obserwacji obecnie niektóre z nich płyną wzdłuż wschodniego wybrzeża i przez Cieśninę Kaletańską. Być może odtwarzają dawne szlaki sprzed XIX i XX w., gdy wiele wielorybów padło tam z rąk myśliwych. Co więcej – licząca 84 tys. osobników populacja tych wielorybów, stopniowo zwiększa się. Jest to efekt wprowadzenia zakazu polowań komercyjnych w 1986 r.

Zmiana klimatu mocno uderza w wieloryby

Jednak niektórzy zwracają uwagę na inny aspekt. Pojawienie się humbaków u wybrzeży Wielkiej Brytanii może być spowodowane dostępnością pożywienia.

Widzimy wiele mniejszych ryb, takich jak sardele, wokół południowo-zachodnich wybrzeży. Bardzo szybko się rozmnażają, a wraz ze zmianami klimatu ich stada przesuwają się bliżej naszych wód

---

Zwiększona obecność humbaków na tym terenie może wynikać z wyższej temperatury wód, a to powoduje, że ryby będące pożywieniem tych wielorybów płyną na północ. Jak na razie żadna z tych teorii nie została potwierdzona przez naukowców.