-
Nowy gatunek torbacza został odkryty w wilgotnych, górskich lasach Peru i nazwany Marmosa chachapoya, na cześć ludu Chachapoyas.
-
Choć przypomina mysz, zwierzę jest bliżej spokrewnione z kangurami i koalami niż z gryzoniami.
-
Oposek, niezwykle trudny do zauważenia ze względu na nocny tryb życia i gęste siedlisko, został opisany na podstawie tylko jednego osobnika.
-
Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej serwisu
Torbacze kojarzą się nam z Australią i słusznie, tutaj przetrwało ich najwięcej i stworzyły największą różnorodność gatunkową. Dzisiaj i tak jest ona już skromna w porównaniu z tym, co miało miejsce tysiące i miliony lat temu. Wówczas w Australii istniała cała megafauna torbaczy, ze zwierzętami wielkości nosorożców jak diprotodon, z wielkimi kangurami i mięsożernymi torbaczami.
Zresztą – nie tylko w Australii. Torbacze tworzyły wiele rozmaitych gatunków także w innych częściach ciała, a na koniec przetrwały na terenie kontynentu Gondwana, obejmującego kontynenty południowe. To tłumaczy, dlaczego nie tylko Australia jest dzisiaj miejscem, w którym żyją te zwierzęta. Mieszkają również w Ameryce. Swego czasu stanowiły istotną część fauny Ameryki Południowej, stanowiącej część Gondwany. Gdy ta oderwała się od niej i połączyła Przesmykiem Panamskim z Ameryką Północną, torbacze dotarły także tam. Dzisiaj różne ich gatunki, głównie oposów, można spotkać od Alaski po Ziemię Ognistą.
Oposy to dowód na to, że torbacze stworzyły alternatywne formy gatunkowe w ramach konwergencji, także formy bardzo małe. Przypominają one gryzonie i zajmują w ekosystemach nisze do nich podobne. Tak jest z oposkami.
To grupa maleńkich, jednych z najmniejszych torbaczy z Ameryki Południowej. Ponad 20 gatunków tych torbaczy mieszka na tym kontynencie głównie w górskich, wilgotnych lasach. Należy tu np. oposek wielkooki z terenów Panamy, Kolumbii i Wenezueli, a także karaibskich wysp Trynidad i Grenada. Oposek sucholubny jest mieszkańcem Kolumbii i Wenezueli, oposek rudy mieszka w Ekwadorze i Peru, oposek peruwiański to mieszkaniec dorzecza Amazonki, a oposek meksykański zawędrował aż na północ, na tereny Meksyku, Gwatemali, Hondurasu czy Nikaragui.
Nowy oposek nazwany na cześć Indian Chachapoyas
I teraz do tego grona doszedł zupełnie nowy gatunek znaleziony w górskich, wilgotnych lasach Peru. Nazwano go Marmosa chachapoya na cześć Indian Chachapoya żyjących w tej okolic. To ci Indianie, których Indiana Jones spotyka na początku filmu „Poszukiwacze zaginionej Arki”. Chachapoyas byli ludem zamieszkującym te tereny zanim opanowali je Inkowie, już 800 lat p.n.e. Przetrwał do dzisiaj.
Torbacz jest bardzo mały. Ma ciało długości nieco ponad 10 cm i waży zaledwie 21 gramów. Jest zatem mniejszy od myszy domowej. Uwagę zwraca bardzo długi ogon torbacza, dwukrotnie dłuższy niż jego ciało. Oposek ma pomarańczową sierść i zdumiewająco wąski pyszczek. Ma niemal kształt ryjka.
Trudno znaleźć to niewielkie zwierzę, gdyż żyje w niedostępnych dżunglach w górach i na dodatek prowadzi nocny tryb życia. Opisano go na podstawie zaledwie jednego osobnika odnalezionego w połowie roku w lasach porośniętych bromeliami, storczykami i paprociami w Peru. Zespół naukowców spędził sporo czasu na badaniu DNA i cech fizycznych oposka, porównując je z danymi pochodzącymi od innych podobnych zwierząt z kolekcji muzealnych na całym świecie.