Renta wdowia. Z tej opcji seniorzy korzystają najczęściej – Biznes Wprost

Wraz z początkiem stycznia weszły w życie przepisy dotyczące renty wdowiej. To połączone świadczenia, z których jedno jest rentą rodzinną. Jako rentę wdowią można otrzymać 100 proc. własnego świadczenia (emerytury lub renty) oraz 15 proc. świadczenia przysługującego po zmarłym małżonku lub odwrotnie. Określa się to jako zbieg świadczeń.

Renta wdowia. Ta opcja cieszy się większym zainteresowaniem

Z danych przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) wynika, że od początku roku złożono ponad 1 mln wniosków o rentę wdowią. Która opcja cieszy się największą popularnością? Z przytoczonych przez „Fakt” danych wynika, że w 63 proc. przypadków zbieg świadczeń ma konstrukcję – 100 proc. renty rodzinnej + 15 proc. własnego świadczenia.

Wypłaty świadczenia ruszyły w lipcu. Tylko w ciągu pierwszego miesiąca świadczenie otrzymało 755,2 tys. osób na łączną kwotę 2 mld 433 mln zł. Dzięki wprowadzeniu renty wdowiej seniorzy otrzymują średnio 354 zł dodatkowej wypłaty co miesiąc.

Aby otrzymać rentę wdowią trzeba spełnić cztery warunki. – Kobieta powinna mieć co najmniej 60 lat, a mężczyzna – co najmniej 65 lat, do dnia śmierci małżonka pozostawać z nim we wspólności małżeńskiej, nie być obecnie w związku małżeńskim oraz nabyć prawo do renty rodzinnej po zmarłym małżonku nie wcześniej niż w dniu ukończenia 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni) – przypomina ZUS.

Do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wpłynęła petycja dotycząca zmiany zasad przyznawania renty wdowiej. Wnioskodawcy postulują przede wszystkim obniżenie granicy wieku, od której świadczenie przysługuje. W odpowiedzi resort podkreślił, że obecnie nie prowadzi prac legislacyjnych w tym zakresie, ale temat może zostać podjęty w przyszłości.

Ministerstwo podkreśla, że warunki zostały sformułowane tak, by wsparcie trafiało do najbardziej potrzebujących, czyli osób, które na późnym etapie życia straciły małżonka i nie mają już możliwości poprawy swojej sytuacji materialnej. Według resortu jest to kompromis między oczekiwaniami społecznymi a możliwościami finansowymi Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i budżetu państwa.