Tatrzański Park Narodowy: Policzono storczyki w Tatrach, padł rekord

Tatrzański Park Narodowy poinformował, że zakończył monitoring „jednego z rzadszych i piękniejszych storczyków w Polsce”.

Obuwik pospolity (Cypripedium calceolus) jest w Polsce oraz całej Unii Europejskiej objęty ochroną gatunkową. Nie wolno ich zrywać ani przesadzać. Ich obecność to jeden z najlepszych wskaźników naturalności i różnorodności biologicznej danego terenu.

Storczyki w Tatrach. „Nawet 300 proc. więcej pędów”

W czerwcu i lipcu badania terenowe prowadził doktor nauk leśnych Antoni Zięba z Działu Badań Naukowych i Planowania Ochrony Przyrody TPN. Objęły one planowo 12 na 36 stanowisk.

Dr Antonii Zięba sprawdził liczbę pędów generatywnych (z kwiatami) i wegetatywnych (bez kwiatów), kwiatów i kęp. W sumie naliczył 2493 pędy, w tym 1288 generatywnych i 1205 płonnych.

„Na wszystkich badanych stanowiskach zaobserwowaliśmy wzrost liczebności – od kilku do nawet 300 proc. więcej pędów niż przy poprzednim pomiarze” – podał TPN.

TPN przekazał, że według szacunków na jego terenie rośnie ok. 10 tys. pędów tego storczyka.

Storczyki w Tatrach. „Dowód dobrej kondycji przyrody”

– W Tatrzańskim Parku Narodowym występuje wiele storczyków, choć większość z nich nie przyciąga takiej uwagi jak obuwik. To rośliny wymagające, często zależne od bardzo specyficznych warunków siedliskowych i współpracy z grzybami mikoryzowymi. Ich obecność jest dowodem dobrej kondycji przyrody – powiedział Tomasz Zając z TPN.

Jak wyjaśnił, storczyki można znaleźć głównie w piętrze regla dolnego i górnego, ale niektóre gatunki sięgają nawet piętra kosodrzewiny. Wiele z nich kwitnie właśnie w lipcu, choć niektóre zaczynają kwitnienia już w czerwcu. Tatrzańskie storczyki to np.: listera jajowata, kruszczyk szerokolistny, buławnik mieczolistny, podkolan biały, gółka długoostrogowa czy kukułka plamista.

– Wiele z nich rośnie niepozornie w runie leśnym, a ich rozpoznanie wymaga wiedzy i cierpliwości. Obuwik pospolity, choć najbardziej widowiskowy, wcale nie jest łatwy do zauważenia. Jedno z jego stanowisk jest w rejonie Kopieńca Wielkiego, ale trzeba mieć wprawne oko. Kwiaty pojawiają się tylko na części pędów, a roślina nie zawsze kwitnie co roku – tłumaczy Zając.