TSUE ocenił decyzję Manowskiej ws. sędziów skierowanych do Izby Cywilnej. „Zgodna z prawem UE”

TSUE o sytuacji sędziów w Sądzie Najwyższym

Sprawa dotyczy sędziów zasiadających w trzyosobowych składach Izby Cywilnej, które miały rozpoznawać pięć skarg kasacyjnych. „W tych składach orzekających zasiada, poza sędzią Izby Cywilnej, po dwóch sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Ci ostatni zostali wyznaczeni do orzekania w Izbie Cywilnej na okres trzech miesięcy” – informuje TSUE. Jak czytamy, sędziowie mieli być wyznaczeni do Izby Cywilnej bez przedstawienia uzasadnienia i uzyskania ich zgody. Zdecydowały o tym pierwsza prezes Sądu Najwyższego Małgorzata Manowska i prezes kierująca pracą Izby Cywilnej Sądu Najwyższego. Sędziowie argumentowali, że nie zostali zwolnieni z obowiązków w macierzystej izbie, przez co byli podwójnie obciążeni pracą. 

TSUE: Prezes może zobowiązać sędziów do orzekania w dwóch izbach

„Uzasadnione jest, aby prezes sądu mógł, pod pewnymi warunkami i czasowo, zobowiązać sędziów do orzekania w dwóch izbach – zarówno w swojej izbie macierzystej, jak i w innej izbie tego sądu” – ocenił Trybunał Sprawiedliwości UE. „Taki środek, czysto organizacyjny, może okazać się konieczny dla zapewnienia należytego sprawowania wymiaru sprawiedliwości i przestrzegania rozsądnych terminów” – dodano. 

„Tymczasowe obciążenie pracą nie ma w tym kontekście znaczenia”

W komunikacie zaznaczono, że „wyznaczenie sędziego do orzekania w izbie innej niż jego izba macierzysta jest zgodne z prawem Unii, w przypadku gdy opiera się na uzasadnionych powodach, jest dokonywane na podstawie przepisów krajowych regulujących ustrój danego sądu, jest ściśle określone w czasie, nie podważa przydzielenia danego sędziego do jego izby macierzystej, a także gdy nie powoduje odebrania takiemu sędziemu spraw pozostających w jego referacie ani degradacji tego sędziego”. „Ponadto wyznaczenie nie może być nakierowane na niektórych sędziów ze względu na postawy, jakie przejawiali oni w przeszłości” – podkreślono. „Tymczasowe zwiększenie obciążenia pracą lub konieczność rozpoznawania kwestii niezwiązanych ze specjalizacją wyznaczonych sędziów nie ma w tym kontekście znaczenia” – podsumowano. 

Źródło: TSUE