UOKiK otrzymuje skargi. Chodzi o bagaż podręczny
Podróżni coraz częściej skarżą się na działania linii lotniczych dotyczące bagażu podręcznego. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez UOKiK, schemat działań opisywany w skargach jest podobny – podróżny, chcąc przejść przez bramki, jest proszony przez personel o umieszczenie bagażu podręcznego w metalowej ramie, która służy do zweryfikowania dopuszczalnych wymiarów.
W przypadku, gdy bagaż podręczny nie mieści się do ramy, naliczana jest dodatkowa opłata, którą podróżny musi uiścić przy bramce za pomocą karty płatniczej. W przeciwnym razie pasażer może nie zostać wpuszczony na pokład samolotu.
W skargach podróżni wskazują na to, że wspomniana metalowa ramka nie odpowiada rzeczywistym rozmiarom dozwolonej wielkości bagażu. Rzeczony pomiar jest dokonywany w pośpiechu, wobec czego użycie innej miarki bądź ponowna weryfikacja nie jest możliwa.
Prezes UOKiK reaguje. Wszczęto postępowanie wyjaśniające
Prezes UOKiK wszczął postępowanie wyjaśniające, które ma ustalić to, czy sposób sprawdzania wymiarów bagażu podręcznego oraz naliczanie dodatkowych opłat są zgodne z prawem.
„Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, bagaż podręczny – o ile mieści się w rozsądnych granicach wagi i rozmiaru oraz nie narusza przepisów bezpieczeństwa – powinien być traktowany jako integralna część usługi przewozu, za którą nie należy pobierać dodatkowej opłaty. Naszym celem jest sprawdzenie, czy tanie linie lotnicze przestrzegają tej zasady w praktyce” – wyjaśnia prezes UOKiK Tomasz Chróstny.
UOKiK zajmie się sprawdzeniem praktyk tanich linii lotniczych – Ryanair i Wizz Air. Zweryfikowane zostanie to, jakie informacje otrzymuje konsument kupujący bilet, jak wygląda procedura pomiaru bagażu i zasady naliczania opłat oraz w jaki sposób przebiega rozpatrywanie reklamacji dotyczących, zdaniem pasażerów, niesłusznie pobranych opłat.
Jak wynika z informacji podanych na stronie rządowej, jeśli UOKiK potwierdzi, że prawa konsumentów są naruszane, to wówczas urząd rozpocznie „postępowanie w sprawie o uznanie postanowień wzorców umownych za niedozwolone lub postępowanie w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów”.