Wisteria. Piękna w ogrodzie, trująca dla ludzi i zwierząt

Kiedy i gdzie sadzić wisterię? Stanowisko dla glicynii

Wisteria, zwana także glicynią, to pnącze o zdrewniałych łodygach, które rocznie może przyrastać nawet o 3 metry. Mówi się, że to roślina bardzo inwazyjna, która może swoimi pędami „rozsadzić” mury.

Gdzie sadzić wisterię? Stanowisko dla tego pnącza musi być bardzo słoneczne – najlepiej z nieprzerwaną ekspozycją na słońce przez minimum 6 godzin dziennie. W półcieniu wisteria będzie się rozrastała, ale nie zakwitnie. Roślina ta musi mieć solidne podpory – żadna pergola czy obelisk jej nie utrzyma, dlatego należy sadzić tę roślinę przy ścianach domu albo przy solidnej altanie.

Kiedy wisteria kwitnie pierwszy raz?

Wisteria jest znana przede wszystkim z efektownych kwiatów, które – w zależności od odmiany – mogą być fioletowe, różowe, białe albo niebieskie. Jest to natomiast roślina, która niezwykle testuje cierpliwość ogrodników – nie kwitnie w pierwszym ani w drugim roku po posadzeniu. Na jej pierwsze kwiaty trzeba czekać nawet kilka lat: jeśli wysiewasz wisterię z nasion być może zakwitnie po 7-10 latach, jeśli kupujesz sadzonkę szczepioną kwiatów doczekasz się kwiatów prawdopodobnie po 5 latach.

Dlaczego glicynia nie kwitnie i co zrobić, by zakwitła?

Glicynia, która nie kwitnie traci cały swój urok. Jakie są powody braku kwiatów na tym pnączu? Jednym z głównych jest brak cięcia – wisteria, która przez kilka lat nie jest przycinana staje się kłębowiskiem pędów, które nie tylko nieładnie wyglądają, ale przede wszystkim nie mają szansy zakwitnąć. Pierwsze cięcie wisterii należy przeprowadzić 2-3 lata po posadzeniu. Poprawne przycinanie wygląda następująco:

• wczesną wiosną należy skrócić gałązki na wysokości 3-4 pąków liściowych oraz wyciąć wilki i suche gałęzie;

• w lipcu należy skrócić tegoroczne przyrosty o mniej więcej połowę, pozostawiając 4-5 liści na skróconym pędzie.

Jeśli twoja glicynia przestała kwitnąć, spróbuj skrócić jej korzenie – prawdopodobnie więcej energii idzie w ich budowę niż w zawiązywanie kwiatów. Najlepiej jest zrobić to szpadlem, przerywając je mniej więcej 60 cm od przewodnika, na głębokości około 30 cm.

Pielęgnacja wisterii: uprawa, ziemia, podlewanie, przycinanie

• ziemia – glicynia najlepiej rośnie w podłożu przepuszczalnym, luźnym, o dużej zawartości próchnicy;

• podlewanie – wisteria to roślina, która lubi wilgotne podłoże, dlatego bardzo dobrze rośnie w pobliżu oczek wodnych czy fontann; jej ogromną zaletą jest natomiast odporność na suszę, dlatego dorosłe okazy w czasie upałów są w stanie poradzić sobie bez regularnego nawadniania; o podlewaniu należy pamiętać, jeśli masz młodą sadzonkę – traci ona dużo wody przez liście, warto więc wesprzeć ją sporą dawką wody co kilka dni;

• nawożenie – wisteria należy do rodziny motylkowatych, co oznacza, że żyje w symbiozie z bakteriami brodawkowymi wykorzystującymi azot atmosferyczny; nie należy więc podlewać jej nawozami z azotem; jesienią warto nawieźć ją natomiast obornikiem a w ciągu sezonu wegetacyjnego nawozić kompostem;

• okrywanie na zimę – wisteria jest słabo mrozoodporna, dlatego przez pierwsze 3 lata po posadzeniu koniecznie należy ją okrywać agrowłókiną albo matą ze słomy; gdy sadzonka będzie nieco większa, wystarczy na zimę usypać wokół korzeni kopczyk z ziemi.

Czy wisteria jest trująca?

Wisteria należy do roślin, które wykazują właściwości toksyczne. Trujące są wszystkie części pnącza: zarówno pędy, jak i kwiaty oraz liście – zawierają substancje takie jak wisterin, glikozyd i toksyczną żywicę. Spożycie jakiejkolwiek części glicynii może wywołać zatrucie z objawami takimi jak: nudności, ból brzucha, biegunki i wymioty.

Czy w związku z tym należy unikać uprawy wisterii w ogrodzie? Zdecydowanie nie – trzeba natomiast uważać na nią, jeśli w domu są dzieci. Warto odgrodzić pnącze płotkiem albo wyjaśnić dzieciom, że do tego drzewa nie należy się zbliżać. Wisteria jest toksyczna również dla zwierząt – jeśli masz wychodzące koty, lepiej unikaj sadzenia glicynii w swoim ogrodzie.

Wisteria to spektakularna roślina, która wprowadza do ogrodu egzotyczny i nieco tajemniczy klimat. Nie ma wielkich wymagań – najważniejsze jest zapewnienie jest słońca i wytrzymałej podpory. Decydując się na nią, trzeba jednak uzbroić się w cierpliwość – pierwsze kwiaty pojawiają się dopiero kilka lat po posadzeniu!