Złote małpy urodziły się w polskim zoo. Robią wrażenie

W zestawieniu z matką młode małpki nie wyglądają jeszcze tak osobliwie, gdyż samice mają rudawy kolor futra. To jedna z odmian barwnych lutungów jawajskich, w jakich można je spotkać w naturze, w azjatyckim lesie. Tak ubarwione są najczęściej osobniki młodociane, które z wiekiem się przebarwiają. Większość dorosłych lutungów ma już kolor srebrzysto-czarny, co mocno kontrastuje z bijących po oczach złotem futra ich dzieci.

Nie jest to anomalia. U wielu małp azjatyckich należących do langurów, takich jak lutungi, młode często mają jaskrawe barwy. Najczęściej to kolor pomarańczowy, żółty albo biały. Naukowcy najczęściej wyjaśniają to zjawisko tak, że dzięki temu dzieci małp są dobrze widoczne dla całej grupy, bowiem wszyscy jej członkowie zajmują się i opiekują nimi, nie tylko matka. Podczas żerowania bijące po oczach kolory pozwalają łatwo zlokalizować młode, nawet kosztem ściągnięcia na siebie kłopotów. Jaskrawy kolor jest wszak łatwo dostrzegalny także przez drapieżniki, a na małpy te polują ptaki drapieżne, pytony, lamparty czy pantery mgliste. Musimy jednak brać pod uwagę fakt, że nie wszystkie zwierzęta widzą świat w takich barwach jak my. Dla lutungów akurat złoty kolor futra ich dzieci jest ważny dla utrzymania porządku w stadzie.

Langury oraz lutungi to azjatyckie małpy dość blisko spokrewnione z afrykańskimi gerezami. Prowadzą nadrzewny tryb życia i na ziemię schodzą bardzo rzadko. W odróżnieniu od znanych zapewne wielu turystom, wszędobylskich makaków, z którymi kojarzą się Azja i azjatyckie małpy, langury i lutungi to zwierzęta bardzo płochliwe i skryte. Nie zbliżają się do ludzi, same wymagają ochrony. Wiele ich gatunków w Azji jest bliskich wyginięcia.

Kolorowe małpy z Azji są bliskie wymarcia

Lutung jawajski także. To zwierzę zachowało się tylko w coraz rzadszych lasach wschodniej Jawy w Indonezji, a także na kilku sąsiednich wyspach takich jak Lombok, Sempu i Nusa Barung. Można je także wciąż spotkać na Bali. W zachodniej części Jawy występuje spokrewniony z nim inny gatunek – lutung hebanowy o czarnej sierści.

U lutungów jawajskich tylko część osobników ma takie czarne futro i niekiedy na jednej gałęzi można spotkać małpy ubarwione odmiennie – czarne, rude, do tego złociste młode. Wygląda to przepięknie.

„Lutungi preferują młode, bogate w białko liście, o niskiej zawartości błonnika. Jedzą także owoce oraz kwiaty, pąki kwiatowe i nasiona. Powiększone ślinianki i wielokomorowe żołądki langurów są bardzo dobrze przystosowane do spożywania diety roślinnej, w szczególności do trawienia liści.” – pisze łódzkie zoo. Niestety, te cudowne małpy są narażone na wymarcie.